Sequoia National Park

Donderdag 18 augustus

Rond 8.30 uur waren we weer bepakt en bezakt onderweg. We zaten meteen op de Highway 1. Het eerste stuk, dat via de onderkant van LA loopt, is helemaal geen mooie weg. Het ziet er allemaal armoedig uit. Het is een weg die meestal uit 6 of 4 rijbanen bestaat maar bij iedere kruising staat een stoplicht dus het schiet helemaal niet op. Het werd allemaal mooier toen we bij Santa Monica kwamen. Mooie huizen met uitzicht op zee en ook mooie winkels. Op zee zagen we ook de hoge golven met de surfers, wat en gaaf gezicht was. Langs de kuststrook stonden ook allemaal campers, pickups met een hele grote caravanaanhanger, en gewone caravans geparkeerd. Allemaal surfers die speciaal naar de kust komen. Iets voorbij Santa Barbara hebben we onze boterhammetjes opgegeten. Boven Santa Barbara in het Los Padres National Forest zijn de bosbranden maar ook nu hebben we er niks van gemerkt. Omdat het allemaal niet zo snel gaan nemen we bij Gaviota de snelweg en gaan het binnenland in. Het landschap blijft ons verbazen. Langs de kust hadden we allemaal verschillende palmbomen, de één nog mooier dan de andere, nu krijgen we opeens wijnvelden. Hier komt de Californische wijn vandaag. Bij Pismo Beach komen we weer bij de kust. Het is inmiddels drie uur en we willen nog even naar het strand. De hele dag heeft de zon geschenen en helaas is die nu weg. Maar niet getreurd, toch even genieten, de temperatuur is prima. De bruine Pelikanen komen de hele tijd overvliegen wat een prachtig gezicht is. We eten nog een warm hapje en rijden dan naar ons hotel in San Luis Obispo. Dit is een tussenstop, we willen naar Het Sequoia National Park maar dat is voor één dag te veel kilometers dus morgen de rest.

Vrijdag 19 augustus

Onze reis gaat weer door hele verschillende omgevingen. Prachtige wijnvelden worden afgewisseld met grote dorre vlaktes en dan opeens alleen maar fruitbomen ( sinaasappels, nectarine, perziken en pruimen). Je ziet dat hier alles afhankelijk is van water. Als dat goed is geregeld kan er van alles groeien. Onderweg nog een Jackel zien lopen en een dood aangereden stinkdier.
In het Sequoia park aangekomen hebben we een stop gehouden bij de Hospitel Rock. Een plaats die vroeger door de indianen, de Monache, als keuken werd gebruikt. We weten meteen dat hier beren zijn want overal staan grote borden met waarschuwingen voor de beren. Je mag zelfs geen voedsel in de auto laten als je gaat wandelen want de beren breken alles open. Je moet alles opbergen in grote metalen boxen. Wij gaan nog niet wandelen maar rijden door naar Moro Rock. Een enorme granieten hoge rots die een prachtig uitzicht geeft. Om er te komen moeten we bijna 400 traptrede omhoog. Peter, Sigrid en Jiska liepen vrolijk omhoog. Ik had last van de smalle paadjes en de afgronden, maar toch volgehouden. Het uitzicht was inderdaad geweldig dus het was de moeite waard. Onderweg hadden we al een paar prachtige Sequoias gezien maar nu gaan we ze ook van dichtbij bekijken. Ongelooflijk dik zijn deze bomen met een prachtige rode bast. Je ziet pas hoe dik de bomen zijn als je er een persoon naast ziet. De ene boom is nog mooier dan de andere boom. Deze gebieden worden vaak getroffen door bosbranden. De Sequoia heeft daar weinig last van, de bast houdt de brand tegen. Doordat onder de Sequoia alles wegbrand geeft dat juist weer ruimte voor de zaden om nieuwe Sequoia’s te laten groeien. Je ziet dan ook heel veel bomen aan de onderkant helemaal zwart zijn. Morgen gaan we de bomen nog beter bekijken nu eerst naar het hotel. Opeens zien we een groepje mensen met een rancher langs de weg staan. We parkeren meteen de auto en rennen er naar toe. We zien een zwarte beer, die er eigenlijk bruin uitziet, lekker bessen aan het eten. Het was op een veilige afstand maar hij was goed te zien. Een mannetje van ongeveer 3 jaar oud. Hoe bijzonder is dat, we hebben een beer gezien.
Ons hotel/lodge is in het park en ligt prachtig tussen de bomen. De herten en eekhoorns komen vlak langs het raam lopen. Een heel bijzonder plekje.

Zaterdag 20 augustus

We gaan op tijd op pad en we beginnen met een wandeling naar de General Sherman Tree. De boom met de grootste diameter. Deze boom is ongeveer 2200 jaar oud en ongeveer 100 meter hoog. De boom is echt groot en indrukwekkend maar zeker niet de mooiste. We maken nog een wandeling en dan komen we nog een hele boel prachtige bomen tegen. Het is zo indrukwekkend, weer iets heel anders dan we tot nu toe gezien hebben. We gaan even terug naar de lodge om te eten. Peter en ik gaan ’s middags nog een wandeling maken. De start is niet helemaal prettig. We komen mensen tegen die waarschuwen voor een beer die ze gezien hebben. Ze geven ook aan dat de rangers al gewaarschuwd zijn en dat we als we de beer zien, door moeten lopen en vooral veel lawaai maken en eventueel met stokken gooien. Ik durfde eigenlijke niet meer zo samen het bos in. Gelukkig kwam er een groep aan van 6 jongeren waar we mee mee mochten lopen. Ik heb nog nooit zo snel bergop gelopen. Ik moest die groep bijhouden dus dan wil je wel en maar de hele tijd om je heen kijken. De wandeling was prachtig en we hebben natuurlijk geen beer gezien.
’s Avonds hadden we kaartjes voor een bbq. Dit was op een prachtige plaats bij een mooie open plek met ongeveer 35 mensen. Het was prima verzorgd, lekker vlees, salade, vers fruit en een heerlijke pecanotentaart. We kregen ook nog een leuk verhaal over de historie van het sequoia park.
Morgen gaan we weer op reis richting het Yosemite park.