Las Vegas en Zion

Dinsdag 2 augustus

Een bijzondere dag want vandaag papa jarig, wordt 93 en Corrie, zij wordt 84. Wat een mooie leeftijden.
De wekker ging weer lekker vroeg, 5.45 uur en om 6.30 uur stond de taxi klaar. Geen shuttle-bus dit keer maar voor 20$ meer hebben we een eigen privé taxi. Het drama van de aankomst shuttle willen we niet nog een keer meemaken. Een snelle rit naar Newark vanwaar we met United Airlines een prima vlucht van 5 uur hadden naar Las Vegas. Klok wordt weer drie uur terug gezet. Nu een verschil van 9 uur met Nederland.
Wat een aankomst, de aankomsthal is al bijzonder. Gokkasten, muziek, afbeeldingen, kortom geweldig. Las Vegas here we come.
Een prima bus bracht ons naar de autoverhuur en vandaar naar het hotel Excalibur. Bij het inchecken bleek dat Peter zijn Jack met paspoorten in het vliegtuig had laten liggen. Paniek!!! Oeps paspoorten bleken toch in mijn tas te zitten! Wat een opluchting. Jack bleek ook nog gevonden te zijn maar die zijn we niet meer gaan ophalen.
’S Middags nog even over De Strip gelopen en toen klaar maken voor de wedding renewal. Ons cadeau van de meiden voor onze 25 jarige bruiloft.
Met strik, sluier en twee bruidsmeisjes met de auto richting de Little White Wedding Chapel. In een pink Cadillac werd onze trouw belofte opnieuw afgenomen. We hebben verschrikkelijk moeten lachen maar het was heel bijzonder want wie kan er nu zeggen dat die twee keer getrouwd is en dan ook nog één keer in Las Vegas.
’S Avonds in het hotel heerlijk Italiaanse pasta met garnalen gegeten geserveerd in een grote schaal, zag er ook erg leuk uit. Daarna weer over De Strip gewandeld en ook een aantal hotels van binnen bekeken. Wat een mensen overal!!! De hotels, de lichtreclame, het verkeer en alles er omheen. Super gaaf om allemaal te zien maar wat een onvoorstelbare drukte. Alles bij elkaar was het weer een hele lange mooie dag.

Woensdag 3 augustus

Vandaag gaan we de drukte achter ons laten en richting Zion National Parc. De autorit is al bijzonder. De grote vrachtwagens met twee aanhangers. De pick-ups met een grote caravan erachter. Maar het is heerlijk rustig met het verkeer en hard rijden mag niet. Buiten is het wel erg warm, 102 graden Fahrenheit ( bijna 40 graden Celsius). We zijn nu in Utah en de tijd gaat weer een uur naar voren (8 uur verschil met Nederland).
Zion bereik je met een speciale pendelbus. Wat een indrukwekkend rots partijen als je in deze canyon loopt. Geweldige kleuren en iedere keer anders van vorm. We zijn met de bus naar de laatste halte gereden en hebben daar een wandeling gemaakt tot het begin van de kloof. We waren uiteindelijk precies op tijd terug blij de auto want we werden verrast door een enorme regenbui. We zijn nog een stukje verder gereden om te overnachten.
Vanavond tijd voor een spelletje gehad, daar waren we nog niet aan toe gekomen. Morgen gaan we naar Bryce Canyon waar we twee nachten blijven.