Lovina en Ubud

Maandag 1 augustus 2011

Peter had de wekker gezet om 5.30 uur maar hij was vergeten de klok een uur te verzetten op zijn horloge. Gelukkig belde Sigrid om 5.50 uur om iets te vragen dus als een speer in de kleren en precies om 6.oo uur stonden we op het strand klaar om dolfijnen te gaan spotten. In de smalle bootjes met 4 of 5 personen en een schipper gingen we het water op terwijl de zon voorzichtig op kwam. We gingen een heel eind de zee op en op eens zijn er dolfijnen te zien. Ze komen dan in groepen prachtig boven water om te ademen. Het is jammer dat er zoveel boten zijn en sommige gaan er iedere keer als een gek op af en dat is niet prettig. Wij hadden een goede schipper die ons buiten de drukte hield en toch zorgde voor een goed zicht op de dolfijnen. Ik denk dat we er wel 100 gezien hebben en soms ook heel dicht bij de boot. Sommige waren ook aan het springen dus het was helemaal top. We hebben ook nog een “Cat-Shark”gezien. Deze haai was nog jong en was ongeveer een meter lang en was licht beige van kleur met allemaal donkere ronde vlekken ( beetje panterachtig). Deze leeft van plankton en is dus helemaal niet gevaarlijk. De schipper liet de boot zo gaan dat deze haai verschillende keren vlak langs de boot kwam, je kon hem bijna aanraken. Rond 8 uur waren we weer terug en toen zijn we meteen lekker gaan ontbijten. Was heerlijk uitgebreid, zelfs met lichtbruin brood. Na het ontbijt weer snel omkleden want om 10 uur moesten we weer klaar staan voor het snorkelen. Met de zelfde boten als vanochtend gingen we weer de zee op naar een goed snorkel plek. We kregen allemaal een snorkelset en flippers en hup het water is. Het was adembenemend mooi. Het koraal was zo gaaf en ook heel veer verschillende soorten en dan al die visjes die er tussen zitten en natuurlijk ook hele grote en ook nog zo’n soort sidderaal die onder je door gaat. Echt alle kleuren, fluorescerend knal groen met paars, donker paars, heel veel geel-wit-zwart maar ook hele maal geel, fel blauw noem het maar op van klein naar groot. En dan ook nog van die prachtige blauwe of roze/paarse zeesterren. Het was echt te mooi voor woorden. We voelde ons net in een film van Cousteau, de zeebioloog.
’s Middags een heerlijke sandwiches gegeten in het hotel en nog even gezwommen. Peter is toen op een stoel lekker in slaap gevallen. Ik ben met een aantal andere vrouwen naar het strand gegaan waar allerlei vrouwtjes spullen proberen te verkopen. We hebben heerlijk gehandeld. Het zijn slimme meiden want ze vragen je naam en ze maken het geheel gewoon heel persoonlijk. Mijn vrouwtje heette Maddy en ik heb een aantal armbanden gekocht van zoetwaterparels. We zien het gewoon als een soort ontwikkelingwerk :). Later met Sigrid nog langs het strand schelpen gezocht, het was een heerlijke rustige middag in een prachtige omgeving van een mooi luxe hotel en zon, zee en palmen. Vandaag eindelijk een beetje kleur gekregen, zelf verbrand op mijn achterkant.
Om 18.30 uur weer verzameld met een kleine groep van 10 personen en gaan eten bij Kakatoe, weer een restaurant uit de Lonely Planet. Was erg lekker en gezellig.

Dinsdag 2 augustus 2011
Vandaag mochten we uitslapen, om 10 uur moesten de koffers klaar staan en om 10.30 uur vertrek. Nu richting Ubud maar we gaan onderweg nog dingen bekijken.
Als eerste een waterval, daarvoor moeten we een flink eind naar beneden klimmen. Onderweg kwamen we allemaal verkoopstalletjes tegen die voor hele lage prijzen spulletjes verkopen. Allemaal weer een paar leuke dingen gekocht. De waterval was wel mooi om te zien. Overal stonden ook weer kleine tempeltjes met kleine offers.
De tweede stop was een hindoeïstische tempel de “Pura Ulun Danu Batur”. Daar wordt de godin van de meren en de rivieren, Dewi Danu, geëerd. Het ligt ook aan het water, een krater meer van een vulkaan en een deel van de tempel is gebouwd op een schiereilandje. Een mooi complex met heel veel verschillende soorten beelden. Heel kleurrijk met veel offerplaatsen.
Omdat het inmiddels lunchtijd was in een klein hokje gezellig met z’n tienen bakmie gegeten en die smaakte prima. Die mevrouw had vast de dag van haar leven zoveel klanten tegelijk.
Toen nog het laatste stukje naar Ubud, dit is een soort kunstenaars dorp met veel winkeltjes in een mooie omgeving want het ligt weer midden tussen de rijstvelden. We zitten in het Champlung Sari Hotel en dit ligt aan de Monkey Forest Road, met andere woorden we zitten tegen het apenbos aan dus nu maar kijken of we ze op bezoek krijgen.
We hebben hele mooie kamers en een heel mooi zwembad. Op de kamer eerst papa en Corrie gebeld om te feliciteren. De verbinding met Nederland is prima, er zit geen enkele vertraging op de lijn. Was fijn om ze weer even te spreken.
De kinderen lagen weer snel in het water. Peter is geld gaan pinnen en ik heb wat zitten lezen. Al snel kwamen de apen bij het zwembad kijken. Het zijn Makaken en dat zijn niet van die aardige apen. Eén aap pakte een leeg bier glas en zetten het zo aan zijn mond. Was op zich wel grappig om te zien maar ze zijn wel heel brutaal. ’s Avonds zijn we weer gaan eten bij een restaurant uit de “lonely planet”, de Three Monkey’s. Peter zoekt het iedere keer goed op en dat is fijn. Heel erg goed gegeten het waren alleen wat kleine porties maar omdat ze geweldige lekkere chocolade cake hadden had toch iedereen voldoende gehad. Ons hotel ligt aan een heel leuk staatje met allemaal verschillende mooie winkeltje en leuke restaurants. Het doet allemaal heel gezellig aan. Helaas waren de winkeltjes al gesloten toen we er na het eten langs kwamen maar morgen hebben we er vast nog wel tijd voor. Nu eerst weer lekker slapen.

Dinsdag 3 augustus 2011
Vandaag staat er een fietstocht door de rijstvelden op het programma. We werden met 3 busjes opgehaald en maakte onderweg eerst nog een stop op een “primairy school’. De school begint hier om 7.15 uur en dan is thuis de rijst nog niet klaar, daarom eten de kinderen allemaal het ontbijt op school en daar waren ze volop mee bezig. Van een bananenblad vouwen ze een bordje en met een tandenstoker zetten ze dit vast en daar krijgen ze rijst, pindasaus en groenten er op en met de handen eten ze het op. De kinderen waren weer heel enthousiast en vrolijk, was weer een leuk bezoek. We kwamen ook nog oud minister Plasterk tegen die samen met zijn vrouw ook een bezoek bracht aan deze school. Met de busjes werden we afgezet bij het startpunt waar alle fietsen klaar stonden. We kregen mooie moutainbikes en ook allemaal een helm. Een aantal jongens fietste mee als begeleiders en dat ging prima. Het was een tocht van 25 km. en het grootste gedeelte ging naar beneden. We kwamen door allemaal kleine dorpjes en tussen de rijstvelden door. Door het fietsen hoor en ruik je alles en dat is een geweldige ervaring. Ook hier is iedereen die je tegenkomt enthousiast. Het is ook wel een mooi gezicht een groep van bijna 30 personen op de fiets. Ze vinden ons ook heel raar dat we gaan fietsen want ze vinden ons rijk en als je rijk bent dan rij je auto en ga je zeker niet fietsen. De tocht was een groot succes en de meeste hadden liever nog een eindje doorgefietst maar helaas zat dat er niet in. Aan het einde van de fietstocht kregen we een lunch bij de baas zelf. We kregen een overheerlijke rijstmaaltijd en op allemaal lage tafels hebben we gezellig gegeten. Meneer Plasterk zat ook hier gezellig te eten. Peter heeft er nog even wat woorden mee gewisseld. Sympathieke man maar dat idee hadden we al.
De huizen zijn hier een weer heel apart van opbouw. Van buitenaf lijkt het net een tempel, je gaat naar binnen door een soort poort maar daar achter staat meteen een groot beeld om de boze geesten weg te houden. Aan de rechterkant is de verblijfsruimte en keuken gebouwd. Links zijn de aparte slaapruimtes van de oudste zoon met zijn familie. Daar vlaknaast is de ruimte voor de ouders, die staat ook iets hoger omdat respect laat zien. Dan hebben ze een eigen tempel staan waar ze dus verschillende keren per dag offers naar brengen en ze hebben nog een speciale plaats voor bijzondere dagen te vieren. Verder naar achteren wonen de andere broers en zussen en afhankelijk hoe rijk de persoon is, is er meer tuin en zijn er meer versieringen. Dit is ook weer mooi om te zien hoe dit in elkaar zit.
Op de terugweg hebben we ons met een aantal af laten zetten bij de markt in Ubud. Daar weer gezellig inkopen gedaan. Natuurlijk alleen maar kleine dingen want anders krijgen we het niet mee in de koffers. Bij thuiskomst is Peter lekker gaan zwemmen en heb ik een dutje gedaan.
’s Avonds hebben we met een aantal een klein hapje gegeten omdat we op tijd moesten zijn bij de dansvoorstelling van de Balinese dans. Het zag er prachtig uit en zeker de dans van de meisjes was heel bijzonder. Handbewegingen, voeten, ogen en alles ingetogen is heel erg knap. De dansen van de grote poppen waren wat langdradig maar wel mooi om een keer mee te maken. Na afloop nog gezellig koffie gaan drinken in een prachtig restaurant. Heerlijke chocolade cake “death bij Chocolate”gegeten.

Woensdag 4 augustus 2011
Vandaag staat er niks op het programma, iedereen mag zelf een programma maken. We werden gewekt door de apen die overal zaten. Hoort niet maar is wel ontzettend grappig om een aap op je balkon te hebben. Ze rennen echt overal en het is groot en klein. Ze worden door het hotel wel weggejaagd maar ze komen net zo hard weer terug. Na een heerlijk ontbijt zijn wij samen met Catherien en Floor nog wat tempels gaan bekijken en wat kleine inkopen gaan doen. Aangekomen bij de eerste tempel zitten daar allemaal mannen aan allerlei versieringen te werken. Het blijken de voorbereidingen te zijn voor een crematie op 18 augustus. De vrouw van een heel belangrijk persoon is overleden en de hele gemeente/community bouwt mee aan de toren, offeraltaar en heel veel beelden. Echt ongelooflijk om te zien wat er allemaal gedaan wordt. Ze krijgen hier ook vrij voor want dit hoort bij hun geloof en de lijkverbranding is een groot feest omdat ze geloven in reïncarnatie. Bijzonder om dit te zien was heel indrukwekkend. Nog even doorgelopen naar een andere tempel, gelegen aan het water en die zag er ook heel mooi uit. De Starbuck lag er naast dus lekker koffie en chocolademelk gedronken met uitzicht op de tempel. We moesten weer op tijd teruglopen door ons straatje want Sigrid, Jiska en ik hadden een afspraak bij de beautysalon. De meiden krijgen een pedicure en manicure samen met een nailpolisch en ik laat mijn nek en rug masseren en een voetreflex behandeling van ongeveer 75 minuten. Meerder uit onze groep laten zich behandelen maar de tijdstippen zijn verschillend. Carolien en Lonneke waren er ook. Carolien kreeg ook een massage en Lonneke liet ook haar voeten en handen behandelen. Was dus heel gezellig want Carolien en ik lagen binnen lekker te genieten en gezellig te kletsen en de drie meiden zaten buiten en waren overal enthousiast over. Hier waren we toch weer ruim 2 uur mee kwijt en het koste bij elkaar 400.000 rp. = € 32,-.
Hierna weer snel naar het hotel en snel iets drinken en dan weer op pad omdat alle meisjes en Martijn een workshop Balineesdansen krijgen. Iedereen werd eerst prachtig aangekleed met een mooie sarong en daarna ging het beginnen. Het was ontzettend leuk maar wel heel moeilijk. De bewegingen zijn heel gecontroleerd en de houdingen met armen en benen zijn heel anders dan je gewend bent. Na een uur oefenen zag het er toch al heel aardig uit. We gaan vanavond met de hele groep uiteten samen met de reisleider als een soort afscheidsmaal en daar gaan de meiden de dans laten zien. Catherien heeft alles opgenomen en op haar ipad staan zodat ze muziek en een voorbeeld hebben.
We rennen vandaag van het één naar het ander want ook nu hebben we nog maar weinig tijd omdat we om 18.30 uur alweer uit eten gaan. We gaan naar het zelfde restaurant waar we gisteren koffie hebben gedronken, Cafe Warong. Iedereen heeft weer heerlijk gegeten en we krijgen zelfs van het restaurant een leuk nagrecht. Het dansje van de meiden is een groot succes. Ze hebben allemaal een sharong aangedaan en een mooie bloemenclip in het haar. Ook Martijn geeft een apart optreden van zijn mannen dans, echt heel leuk.
Jan heeft nog een leuke speech gehouden voor Kees om hem te bedanken als reisleider voor zijn hele goede begeleiding. Als cadeau kreeg hij van ons een wandelstok en een enveloppen met euro’s. Kees vertrekt morgen vroeg al naar de Floris eilanden dus we hebben afscheid van hem genomen. Alweer de laatste nacht in Ubud, dus de koffers moeten weer gepakt worden en dan weer lekker slapen.
Het afscheid van de groep nadert en dat is een gek gevoel na drie weken heel hecht met elkaar te zijn op getrokken maar we hebben nog we drie heerlijke dagen om alles te laten bezinken!